Poznańska kamienica secesyjna na Roosevelta 8 – historia zaniedbanego zabytku

W roku 2005, a więc dziewiętnaście lat temu, aktualni właściciele nabyli historyczną kamienicę na Roosevelta 8. W momencie zakupu, budynek był zamieszkany i zachował dobry stan techniczny. Niestety, pomimo wezwań ze strony miasta, które apelowało o odpowiednie zabezpieczenie budynku i nakładało kary finansowe za jego zaniedbanie, stan kamienicy systematycznie się pogarszał. Przez prawie dwie dekady nie wpłynął także żaden wniosek o dofinansowanie remontu budynku do odpowiednich urzędów.

Kamienica na Roosevelta 8 jest perłą architektury secesyjnej w Poznaniu. Już w 1980 roku została wpisana do rejestru zabytków. Kolejny raz znalazła się tam w 2015 roku, tym razem jako element zespołu zabytkowych kamienic przy tej samej ulicy, który jest nieocenionym przykładem secesyjnej zabudowy miasta.

Zespół kamienic na Roosevelta powstał po roku 1905 i stanowił część osiedla Niemieckiej Spółdzielni Urzędników Państwowych, które zostało wybudowane przez spółkę Böhmer i Preul. Charakterystyczną cechą wszystkich budynków jest ich doskonałe, architektoniczne rozwiązania, funkcjonalność pomieszczeń oraz bogata i przemyślana dekoracja fasad. Kamienice są cennym świadkiem historii Poznania, a budynek pod numerem 8 jest najstarszym w tym zespole.

W momencie zakupu kamienica była zamieszkana, a piwnice budynku wykorzystywane były na działalność gastronomiczną. Potwierdzeniem dobrego stanu technicznego jest seria zdjęć wykonanych w 2007 roku, które znajdują się w zasobach Miejskiego Konserwatora Zabytków.

W 2009 roku, nowi właściciele otrzymali pozwolenie konserwatorskie na przeprowadzenie generalnego remontu oraz adaptacji kamienicy na hotel z restauracją. Planowano kompleksową modernizację, jednak prace remontowe nie zostały podjęte.